Vakantieperikelen

Zucht...
Dit ga ik straks missen. Ik weet het zeker. Wat een heerlijke ervaring vind ik het; in een totaal andere omgeving een andere dagindeling te hebben en dingen ondernemen die ik thuis niet zou doen. Zoals een foto maken van mijn bijna lege glas in de appelboom voor mijn Instagram-account (aldaar te bewonderen, volgen wij elkaar al?) Wees gerust het was een flesje van 25 cl en ik deelde het met mijn lief, bij onze avondmaaltijd.

Sleur...of niet?
'Gewoon thuis' zou ik vast niet op het idee gekomen zijn, sowieso hebben we daar geen appelboom in de achtertuin. En een feit is dat gewenning optreedt; hoe bewust ben ik me van mijn eigen omgeving, hoe neem ik alles in me op? Hoor je bijvoorbeeld het tikken van de klok na een tijd? Nee he? Wat bekend is, registreer je gewoon niet meer zo bewust. Maar goed ook, anders werd je horendol.

Alternatief
Een nieuwe omgeving nodigt uit tot waarnemen en anders kijken. Dat is ook wat je als schrijver goed kunt gebruiken: oog voor detail, je bewust zijn van de geluiden, de geuren, wat je voelt en hoort. Een lezer kan zich dankzij de waarnemingen die jij in je tekst verwerkt, beter inleven. Bijkomend voordeel: jij bent dan meteen in het NU.

En schrijven...ook dat is in het moment creëren.
Dat is waar ik van houd!
Welke omgeving inspireert jou?