Raar is het nieuwe normaal
Als je dit leest hoop ik dat het goed met je gaat en dat je gezond en fit bent. Wat is er veel veranderd in dit aparte jaar! Dit hadden we eind 2019 toch niet kunnen verzinnen allemaal, dit nieuwe, rare normaal. Een virus dat ons allen in haar greep houdt, ziekte, leed. Angst en polarisatie,
herinneringen en verwachtingen.
Contactbeperkende maatregelen en thuiswerken, met kinderen die ook aandacht vragen.
Onduidelijkheid over vooruitzichten, wanneer gaat het weer een beetje normaal aanvoelen en komt ons oude leven nog terug? Kun je straks weer
vaker boodschappen doen, winkelen, sporten, vrijwilligerswerk
doen of naar de schrijfcursus?
Reflecteren
Deze tijd zal voor iedereen een andere uitwerking hebben. Er zijn wat mij betreft ook voordelen te benoemen. Zo ervaar ik dit ook als een tijd van bezinning. Ik denk na over wat ik nou echt belangrijk vind en welke dingen ik echt, echt mis. Om te beginnen mis ik het onbezonnen zijn; het min of meer kunnen gaan en staan waar je wil. Mensen knuffelen, sociaal contact, nabijheid. En ja, ook de mogelijkheden om met een groep mensen te schrijven en onze teksten met elkaar te delen, dat is een grote misser.
Plannen die niet doorgaan
Zo organiseerde ik een aantal schrijfbijeenkomsten, maar helaas...die konden niet doorgaan. Het zou natuurlijk mogelijk zijn om een digitale workshop te organiseren als alternatief. Maar door mijn werk zat ik al zoveel aan een beeldscherm gekluisterd, dat ik het een onaantrekkelijk idee vond. Ik heb het zelfs niet geprobeerd. Want ik ben meer van het in levende lijve schrijven.
Magie aan de schrijftafel
Het gekras van pennen, geluid van een bladzijde die wordt omgeslagen, het puntje van de tong van een deelneemster dat het bewijs is van opperste concentratie. De aandacht die je elkaar kunt geven door te luisteren, schrijf-energie die voelbaar is...daar kan geen beeldscherm tegenop, wat mij betreft. En daar wil ik wel graag naar terug.
Wat dan nu?
Vermoedelijk zijn er velen van jullie hetzelfde aan het doen als ik: opruimen. Dankzij onze verhuizing begin dit jaar, heb ik al afscheid genomen van spullen die teveel, verouderd, ongebruikt en overbodig bleken te zijn. Mijn boekenrek is al ver gestript en ontdaan van boeken die ik niet meer lees of zal gaan lezen. Mappen met schrijfcursussen, die ga ik nog doorspitten. Want ik zal toch wel weer een cursus gaan organiseren, vermoed ik zo. Dat brengt me bij toekomstplannen...
Cursussen en workshops in 2021
Een vers, nieuw jaar nadert. En ik heb nog geen idee wat er straks weer mogelijk is. Kan ik een cursus plannen? Een schrijfworkshop? Is er genoeg interesse? Durven mensen weer deel te nemen? Vragen waar we het antwoord nog niet op weten. We zullen zien wat de tijd ons brengt. Zodra er weer mogelijkheden zijn, zal ik daar zeker gebruik van maken! Tot dan: blijf gezond!
Reflecteren
Deze tijd zal voor iedereen een andere uitwerking hebben. Er zijn wat mij betreft ook voordelen te benoemen. Zo ervaar ik dit ook als een tijd van bezinning. Ik denk na over wat ik nou echt belangrijk vind en welke dingen ik echt, echt mis. Om te beginnen mis ik het onbezonnen zijn; het min of meer kunnen gaan en staan waar je wil. Mensen knuffelen, sociaal contact, nabijheid. En ja, ook de mogelijkheden om met een groep mensen te schrijven en onze teksten met elkaar te delen, dat is een grote misser.
Plannen die niet doorgaan
Zo organiseerde ik een aantal schrijfbijeenkomsten, maar helaas...die konden niet doorgaan. Het zou natuurlijk mogelijk zijn om een digitale workshop te organiseren als alternatief. Maar door mijn werk zat ik al zoveel aan een beeldscherm gekluisterd, dat ik het een onaantrekkelijk idee vond. Ik heb het zelfs niet geprobeerd. Want ik ben meer van het in levende lijve schrijven.
Magie aan de schrijftafel
Het gekras van pennen, geluid van een bladzijde die wordt omgeslagen, het puntje van de tong van een deelneemster dat het bewijs is van opperste concentratie. De aandacht die je elkaar kunt geven door te luisteren, schrijf-energie die voelbaar is...daar kan geen beeldscherm tegenop, wat mij betreft. En daar wil ik wel graag naar terug.
Wat dan nu?
Vermoedelijk zijn er velen van jullie hetzelfde aan het doen als ik: opruimen. Dankzij onze verhuizing begin dit jaar, heb ik al afscheid genomen van spullen die teveel, verouderd, ongebruikt en overbodig bleken te zijn. Mijn boekenrek is al ver gestript en ontdaan van boeken die ik niet meer lees of zal gaan lezen. Mappen met schrijfcursussen, die ga ik nog doorspitten. Want ik zal toch wel weer een cursus gaan organiseren, vermoed ik zo. Dat brengt me bij toekomstplannen...
Cursussen en workshops in 2021
Een vers, nieuw jaar nadert. En ik heb nog geen idee wat er straks weer mogelijk is. Kan ik een cursus plannen? Een schrijfworkshop? Is er genoeg interesse? Durven mensen weer deel te nemen? Vragen waar we het antwoord nog niet op weten. We zullen zien wat de tijd ons brengt. Zodra er weer mogelijkheden zijn, zal ik daar zeker gebruik van maken! Tot dan: blijf gezond!