Met een blinkende vulpen een schitterende tekst!

Nou, typen gaat veel sneller, Ellen. Jij typt toch ook in die blogs van je?
Klopt.
Helemaal.

Ouderwets handschrift
Maar...op een toetsenbord typen is toch echt iets anders dan 'ouderwets' en offline schrijven. Ambachtelijk schrijven met (vul-)pen en papier. Vanuit je tenen, zeg maar. Hoor je het krassen van de penpunt? Zie je hoe de inkt langzaam letters vormt in jouw eigen, onmiskenbare handschrift?

Wat gebeurt er eigenlijk als je alleen nog maar op een Post-it of enveloppe schrijft en de rest typt? Maakt dat wat uit?
Tja, als je weinig zwemt, fietst of rent, verlies je soepelheid op dat vlak. Zo ook met schrijven, denk ik. Iets met fijne motoriek, zeg maar.

Wetenschap en schrijven
Er is onderzoek naar gedaan, zo vind ik op het web. Daarbij werden twee groepen volwassenen vergeleken: een 'computergroep’ (die vooral de computer gebruikte voor tekstverwerking) en een ‘schrijfgroep’.

Beide groepen werd gevraagd een aantal testjes uit te voeren om de fijne motoriek te testen. Het bleek dat bij één van de testen, waarin mensen een lijn moesten volgen met een pen zonder af te wijken, de computergroep veel langzamer was dan de schrijfgroep (Sulzenbruck et al., 2011).

Dus...
Een voorzichtige conclusie: meer typen en minder schrijven beïnvloedt dus niet alleen het schrijven zelf, maar ook andere gerelateerde basale motorische vaardigheden.

Signalen en schrijven
Zelf heb ik daar ook zo mijn gedachten over. Met dank aan mijn linkerbeen. Of beter, mijn linker-enkel. Die is namelijk in de loop der jaren specialist geworden in het verzwikken en verstuiken. En wat er dan gebeurt, is dat er littekenweefsel in het enkelgewricht ontstaat.

Berichten doorgeven
Dat laatste zorgt ervoor dat de signalen vanuit mijn enkel minder precies naar mijn hersens gaan. En ik dus minder precies 'weet' waar mijn enkel zich bevindt. Niet zo handig met ongelijke trottoirs, richeltjes, uitstekende klinkers. Ik kom ze geregeld tegen. In juli 'viel' ik nog uit een winkel bij het naar buiten gaan. Als verdediging voor ijn enkel: de afstap was wel abnormaal hoog, ongeveer 27 centimeter.

Vulpen of toetsenbord
Wat ik met dit verhaal over mijn enkel wil zeggen? Dat de spreuk "Use it, or lose it" volgens mij ook opgaat voor het schrijven met de hand. Dat bij die laatste activiteit veel meer spieren van je lichaam betrokken zijn dan bij het tikken op je toetsenbord.

Schrijfcursus
Bij de activiteiten die ik verzorg, schrijven we 'dus' met de hand. Om reden dat hierbij veel meer hersenactiviteit plaatsvindt en je méér uit jezelf haalt. Dat is ook de reden dat ik deelnemers vraag om hun eigen pen mee te nemen. Ik vind dat er ook meer rust uitgaat van de groep schrijvers. En er is minder afleiding. Kortom...een andere schrijfsfeer.

Houding
Een aspect dat ik óók belangrijk vind en waar ik geregeld op attendeer, is je houding. Hoe zit je aan de schrijftafel? Hoe houd je je pen vast? Waar zijn je voeten en benen? Waar zit je adem? Als je verkrampt zit, kan het niet stromen, zo redeneer ik. Een ontspannen houding is voor jezelf veel prettiger.

Jouw ultieme schrijfplek
Mijn tip: ga je schrijfplek ook eens na.
Waar zit je?
Hoe is het licht, je stoel, is het prettig van temperatuur?
Neem je de tijd voor het schrijven? Hoe is je houding?
Allemaal factoren die je creativiteit beïnvloeden nog vóórdat je ook maar één letter op papier hebt.
Ik zeg, hoe dan ook: zorg voor je eigen schrijfplezier!


NB: voor meer informatie overschrijven versus typen en wetenschap daarover verwijs ik je graag naar dit artikel